Tygodnik „Motor” – 1959, nr 16 – „MIKRUS a GOGGOMOBIL”

MIKRUS a GOGGOMOBIL

Dosyć często w potocznych rozmowach na temat MIKRUSA słyszy się, ze jest on wierną kopią niemieckiego mikrosamochodu Goggomobil. Ponieważ nie jest to w pełni zgodne z prawdą, warto dla wyjaśnienia przedstawić jak sprawa wygląda w rzeczywistości.

Z chwilą powstania koncepcji produkcji mikrosamochodu w ramach luzów produkcyjnych Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Mielcu i Rzeszowie, konstruktorzy rozpoczęli studia nad istniejącymi rozwiązaniami różnych mikrosamochodów produkowanych zagranicą. Miało to na celu uzyskanie doświadczeń i zebranie odpowiednich materiałów do opracowania założeń i konstrukcji polskiego mikrosamochodu. W wyniku tych prac wybór padł na koncepcję mikrosamochodu o założeniach konstrukcyjnych podobnych jak dla samochodu Goggomobil. Przyjęto wiec, że będzie to pojazd czterokołowy o kształtach normalnego i tylko zmniejszonego samochodu, z silnikiem dwusuwowym chłodzonym powietrzem i umieszczonym z tyłu, z płytą podłogową oraz współpracującym z nią metalowym nadwoziem oraz niezależnym zawieszeniem wszystkich czterech kół. Podczas wstępnych badań samochodu Goggomobil okazało się, że posiada on dla naszych warunków szereg wad m. in. w wymiarach i kształtach nadwozia, resorowaniu oraz trwałości szeregu elementów. Przy opracowywaniu MIKRUSA wzięto to więc pod uwagę. I tak w rezultacie powstał mikrosamochód o podobnych założeniach ogólnych, lecz innym rozstawie osi i kół przednich oraz tylnych, z nadwoziem o bardziej estetycznych kształtach, wyposażonym w gięte szyby przednie i tylne. Wnętrze zostało wyposażone w lekkie i wygodne siedzenia, dające rozkładać się do spania. Płyta podłogowa została zaprojektowana odmiennie i inaczej połączona z nadwoziem. Zastosowano inne, lepsze resorowanie oraz amortyzację zapewniającą większą wygodę jazdy. Zawieszenie tylnych kół zostało wzmocnione, w układzie hamulcowym wprowadzono klejone do szczęk okładziny. W miejsce drogich łożysk igłowych przegubów półosi i sworzni zwrotnic, jakie są stosowane w Goggomobilu wprowadzono trwalsze tulejki z tworzyw sztucznych. W układzie drążków kierowniczych zastosowano regulację luzów sworzni kulistych, co zapewnia większa ich trwałość.
Zespół napędowy, skonstruowany podobnie jak w samochodzie Goggomobil, otrzymał silnik o zmienionym ułożyskowaniu wału, z całkowicie innym układem ssącym i wydechowym, dającym lepszą charakterystykę silnika. Zmieniono nieco za słabe sprzęgło i niektóre elementy skrzynki biegów. Mało praktyczny układ sterowania sprzęgła i przepustnicy gaźnika za pomocą linek – zastąpiono cięgłami, dając równocześnie inne, wygodniejsze pedały. Wreszcie zastosowano całkowicie oryginalną instalację elektryczną oraz nowoczesny polski gaźnik Pegaz, w specjalnym wykonaniu i skuteczniejszy mokry filtr powietrza.
Jak więc z powyższego widać, MIKRUS stał się mikrosamochodem o podobnych ogólnych założeniach konstrukcyjnych, lecz w sumie o znacznie zmienionej w stosunku do Goggomobila konstrukcji.

Zdjecie Mikrusa i Goggomobila